عاشقانه زمینی
اسماعیل وفا یغمائی
ترجمه به زبان آلمانی: ملیحه رهبری*
Irdische Liebe
Belebend sind deine Haare,
salzig angenehm gewürzt dein Blick!
Endlosen Bienenstöcken
ähneln
deine Lippen
mit ihren wilden Bienen.
Dich preise ich,
so ehre ich das Leben,
während die Wolken deiner Haare
am Spiegel Traum sprühen.
Leidenschaften rufst du hervor,
Erde
und Gewässer.
Sterne sind in dir verborgen,
Weinreben, heißer Weizen.
Pfirsiche sind deine Wangen,
mit der Sonne Blütenstaub darauf golden,
wenn du müde heimkehrst
und auf deinen Lippen
trägst der Perlen Glitzern,
mit einem Lächeln,
das du vom See der Morgendämmerung erbeutet hast.
Du bist die ganze Welt,
und ich bin jener verwirrte Gott,
der sich in sein Geschöpf verliebt !
Mit dir
gelingt mir
der Erde Umarmung,
wenn ich dich umarme
und die grüne Geheimnisflamme
brennt weiter.
O, mein Gefährte:
die Todessüchtigen sind blind.
In meinen Liedern geht es
um jene schönen Helden,
die es wagten,
dem Tod heldenhaft ins Auge schauend
sich fürs Leben einzusetzen.
Diejenigen, deren Leben einem Sturm ähnelt,
und deren Tod
das verliebte Meer zum Schluchzen bringt.
Mach die Augen auf!
Trotz der tödlichen Wunde in der Leber
küsse ich dich, und so
behauptet sich stolz das Leben.
Ich beobachte dich,
und die Liebe ist dabei,
das Leben zu verteidigen.
Beim furchtbaren Sturm
beweisen Heldenmut
nur die Liebenden.
O, mein Freund,
auf diese Weise
werde ich mich vollkommen
dem Leben widmen
und mein Lied wird
den mutigen Helden
zuteil werden,
denen, die der Morgendämmerung Lebenswasser kosten,
denjenigen, die die Erde zu schätzen wissen.
Und ihr Tod ist der Schmuck
von Sternen, Bäumen und
von hell glänzenden Hoffnungstüren der Entspannung
in der tiefen Ferne der Nacht.
Ja belebend sind deine Haare…
عاشقانه زمینی
گیسوانت زندگیست
نمک تاریک نگاهت
لبانت،
با کندوهای بی پایانش
و زنبورهای وحشی اش،
ترا می سرایم و زندگی را پاس می دارم
هنگام که از ابر گیسوانت درآینه رؤیا می بارد.
با تو هواهاست
خاک،
و دریاها،
در تو ستاره هاست و گندم گرم و تاک،
گونه هایت هلوهاست
با کرک زرین خورشید برآن
هنگام که خسته از راه می آیی
و با لبانت
تلالو مرواریدهاست
لبخندی
که از دریاچه سپیده دمانش صید کرده ای.
تو تمام جهانی
و من آن خدای شوریده که آفرینه خویش را عاشق شد،
با تو زمین در بازوان من احاطه می شود
چو درآغوشت می کشم
و شعله سبز راز می سوزد.
ای یار!
مرگ جوپان کورانند
= در بازار پر رونق مرگ می گویم=
و ترانه های من زاده زیباترین دلاورانیست
که زیستن و نگریستن را تاب آورده اند
آنان که زندگانیشان توفانست
و مرگشان
هیاهای دریای عاشق را در خود می پرورد.
بنگر
با زخم مرگم بر جگر
ترا می بوسم اما
و زندگی مغرور می گذرد،
ترا می نگرم
و عشق دفاعنامه زندگی را می خواند،
در سهمترین طوفان
عاشقان
دلاورانند.
ای یار
این چنین زندگی من = سراسر= در زندگی خواهد وزید
و ترانه من سهم دلاوران خواهد بود
نوشندگان آبهای بامدادان
آنان که زمین را اصیل می شناسند
و مرگشان
در خت و ستاره را آذین می بخشد
و دریچه های روشن آرامش را
در دور دست شب.
گیسوانت
زندگیست.
________________-
Belebend sind deine Haare,
salzig angenehm gewürzt dein Blick!
Endlosen Bienenstöcken
ähneln
deine Lippen
mit ihren wilden Bienen.
Dich preise ich,
so ehre ich das Leben,
während die Wolken deiner Haare
am Spiegel Traum sprühen.
Leidenschaften rufst du hervor,
Erde
und Gewässer.
Sterne sind in dir verborgen,
Weinreben, heißer Weizen.
Pfirsiche sind deine Wangen,
mit der Sonne Blütenstaub darauf golden,
wenn du müde heimkehrst
und auf deinen Lippen
trägst der Perlen Glitzern,
mit einem Lächeln,
das du vom See der Morgendämmerung erbeutet hast.
Du bist die ganze Welt,
und ich bin jener verwirrte Gott,
der sich in sein Geschöpf verliebt !
Mit dir
gelingt mir
der Erde Umarmung,
wenn ich dich umarme
und die grüne Geheimnisflamme
brennt weiter.
O, mein Gefährte:
die Todessüchtigen sind blind.
In meinen Liedern geht es
um jene schönen Helden,
die es wagten,
dem Tod heldenhaft ins Auge schauend
sich fürs Leben einzusetzen.
Diejenigen, deren Leben einem Sturm ähnelt,
und deren Tod
das verliebte Meer zum Schluchzen bringt.
Mach die Augen auf!
Trotz der tödlichen Wunde in der Leber
küsse ich dich, und so
behauptet sich stolz das Leben.
Ich beobachte dich,
und die Liebe ist dabei,
das Leben zu verteidigen.
Beim furchtbaren Sturm
beweisen Heldenmut
nur die Liebenden.
O, mein Freund,
auf diese Weise
werde ich mich vollkommen
dem Leben widmen
und mein Lied wird
den mutigen Helden
zuteil werden,
denen, die der Morgendämmerung Lebenswasser kosten,
denjenigen, die die Erde zu schätzen wissen.
Und ihr Tod ist der Schmuck
von Sternen, Bäumen und
von hell glänzenden Hoffnungstüren der Entspannung
in der tiefen Ferne der Nacht.
Ja belebend sind deine Haare…
عاشقانه زمینی
گیسوانت زندگیست
نمک تاریک نگاهت
لبانت،
با کندوهای بی پایانش
و زنبورهای وحشی اش،
ترا می سرایم و زندگی را پاس می دارم
هنگام که از ابر گیسوانت درآینه رؤیا می بارد.
با تو هواهاست
خاک،
و دریاها،
در تو ستاره هاست و گندم گرم و تاک،
گونه هایت هلوهاست
با کرک زرین خورشید برآن
هنگام که خسته از راه می آیی
و با لبانت
تلالو مرواریدهاست
لبخندی
که از دریاچه سپیده دمانش صید کرده ای.
تو تمام جهانی
و من آن خدای شوریده که آفرینه خویش را عاشق شد،
با تو زمین در بازوان من احاطه می شود
چو درآغوشت می کشم
و شعله سبز راز می سوزد.
ای یار!
مرگ جوپان کورانند
= در بازار پر رونق مرگ می گویم=
و ترانه های من زاده زیباترین دلاورانیست
که زیستن و نگریستن را تاب آورده اند
آنان که زندگانیشان توفانست
و مرگشان
هیاهای دریای عاشق را در خود می پرورد.
بنگر
با زخم مرگم بر جگر
ترا می بوسم اما
و زندگی مغرور می گذرد،
ترا می نگرم
و عشق دفاعنامه زندگی را می خواند،
در سهمترین طوفان
عاشقان
دلاورانند.
ای یار
این چنین زندگی من = سراسر= در زندگی خواهد وزید
و ترانه من سهم دلاوران خواهد بود
نوشندگان آبهای بامدادان
آنان که زمین را اصیل می شناسند
و مرگشان
در خت و ستاره را آذین می بخشد
و دریچه های روشن آرامش را
در دور دست شب.
گیسوانت
زندگیست.
________________-
با تشکر از تلاش خانم رهبری برای ترجمه این شعر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر